حب به دنیا، موجب کفر پس از ایمان می‌شود / چرا در عاشورا عده‌ای از امام روی برگرداندند؟

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد به نقل از خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، محمد اسدی‌گرمارودی عضو هیئت علمی گروه معارف دانشگاه صنعتی شریف در نشست «عاشورا و ظهور کفر بعد از ایمان» که شب گذشته برگزار شد، طی سخنانی گفت: اعمال و رفتار و گفتار یک انسان از درون او نشات می‌گیرد و درون می‌تواند همراه با ایمان یا کفر باشد. اگر کسانی که در کربلا این جنایت را مرتکب شدند و با امام زمانشان آن ارتباط را داشتند، مسلمان نبودند، توقع دیگری داشتیم؛ اما وقتی مدعی ایمان بودند، باید ببینیم چه عاملی موجب شد که تا این قدر رفتار غیرانسانی داشته باشند. ممکن است یک انسان مومن از ایمان خارج شود و کفر بعد از ایمان پیدا کند؛ همان طور که کفر قبل از ایمان، آثار مخصوص خود را دارد، کفر پس از ایمان نیز آثار مخصوص به خود را دارد. در سوره آل عمران می‌فرماید: خداوند چطور قومی را هدایت کند که پس از ایمان کافر شدند. اگر در آیه ۱۴ سوره نمل فرمود، از عواملی که موجب می‌شود آثار کفر بعد از ایمان پیدا شود، ظلم است، در اینجا می‌گوید کفر پس از ایمان خود زمینه ظلم است.

او ادامه داد: خداوند راه بهانه را بسته و گفته که غفور و رحیم است و از باب رحمت، دریچه توبه را باز گذاشته و کسانی که توجه یابند و توبه کنند و پس از این کارها برگردند، از کفر بعد از ایمان خارج می‌شوند. اما خداوند در آیه دیگری می‌فرماید کسانی که پس از ایمانشان کافر شدند و بر کفرشان افزودند، مشمول توبه نمی‌شوند. 

او با اشاره به فرمایشات امام حسین(ع) در صبح عاشورا افزود: ایشان فرمودند: شماها کفر پس از ایمان پیدا کرده‌اید و آثار کفر پس از ایمان که مهر بر دل خوردن است را حاصل کرده‌اید. در مقتل خوارزمی و بحارالانوار آمده است: «امام حسین(ع) در صبح عاشورا رو به روی سپاه دشمن قرار گرفت و صف‌های فشرده دشمنان را دید و پس از مقدمات بیان فرمودند چه خوب خدایی داریم، اما شما چه بد بندگانی شدید.»

اسدی گرمارودی با بیان اینکه امام حسین(ع) خطاب به مردم مدعی ایمان می‌گوید: پروردگار ما که رسول و کتاب را نازل کرده است و شما هم اقرار کردید که مطیع هستید و اقرار کردید که به پیامبر(ص) ایمان آوردید، اما بندگان بدی هستید، چون شما در برابر ذریه پیامبر(ص) و عترت او شوریدید و تا آن اندازه شوریدید که اراده کشتن اهل بیت پیامبر(ص) را داشتید عنوان کرد: امام می‌فرماید: شیطان بر شما غلبه کرده و تحت تاثیر شیطان قرار گرفتید و بحث بندگی خدا از یاد شما رفت، پس وای بر شما باد. حضرت فرمود این مصیبت است، شما که مدعی بودید ما مطیع می‌شویم، اما به این اندازه تحت تاثیر شیطان قرار گرفته‌اید و خدا را فراموش کرده‌اید و شما قومی هستید که پس از ایمان، کافر شدید.

این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه کفر بعد از ایمان در قرآن آمده و امام حسین(ع) نیز مصادیقش را بیان کرده یادآور شد: عاشورا موجب شد تا این افراد معرفی شوند. همچنین حضرت برای این افراد واژه ظالم را به کار برد. اینهایی که پس از ایمان کافر می‌شوند ظالم هستند و بر مبنای ظلم است که به این گرفتاری‌ها مبتلا می‌شوند. اینجا نیز امام حسین(ع) فرمودند اینها قوم ظالمی هستند که از حقایق دور هستند.

او در ادامه به مطلب دیگری در مقتل خوارزمی و بحارالانوار اشاره کرد و گفت: امام حسین(ع) در صبح عاشورا تصمیم گرفتند به موعظه سپاه دشمن بپردازند تا اگر کافر پس از ایمانی امکان بازگشت به ایمان را دارد، بهانه نداشته باشد. وقتی حضرت خواست سخن بگوید، سر و صدا کردند و عمر سعد دستور داد که همهمه کنند. امام(ع) چندبار این حرکت را داشته‌اند و دستور به سکوت داده‌اند و بزرگان گفته‌اند از ولایت تکوینی استفاده کرده‌اند و مردم ساکت شده‌اند. امام(ع) وقتی می‌خواهد اتمام حجت کند از ولایت تکوینی استفاده می‌کند و می‌گوید وای بر شما، شما را چه شده که می‌خواهید یک مقدار به طرف من توجه کنید، سکوت نمی‌کنید. من دارم شما را در راه رشد می‌کشانم. همه شما نسبت به من عاصی هستید و در مقابل امر من عصیان می‌ورزید و اصلا سخن من را گوش نمی‌کنید، چون شکم‌های شما از حرام پر شده است؛ یعنی گناه فضای وجود شما را گرفته است و بر قلوب شما مهر زده می‌شود.

اسدی گرمارودی در ادامه سخنانش درباره اینکه چه دلایلی موجب می‌شود انسان مومن کافر شود و پس از اینکه کافر شد برنگردد و جبران نکند توضیح داد: در طول تاریخ داشته‌ایم افرادی که کافر بعد از ایمان شدند و ماندند و برخی نیز برگشتند. اولین چیزی که زمینه‌ساز کفر بعد از ایمان است دل به دنیا دادن است.  حب دنیا کفر پس از ایمان را موجب می‌شود. بترسیم از دلبستگی به دنیا که از کوچک آغاز می‌شود. بنابراین حب دنیا یکی از زمینه‌های ایجاد کفر پس از ایمان است.